Książka „Opowiadania morskie” Jana Puściana stanowi zbiór osiemnastu powiązanych tematycznie opowiadań związanych z pracą Autora (oficera marynarki) na morzu. Treść książki oparta na autentycznych zdarzeniach, głównie z udziałem autora, obejmuje lata 1970-2005. Ułożone chronologicznie opowiadania odzwierciedlają wiele epizodów z życia załóg statków, a zwłaszcza największego rodzimego armatora - Polskiej Żeglugi Morskiej, podróżujących w trampingu oceanicznym. Pierwsze opowiadanie pt. „Bestia„ oddaje młodzieńczą atmosferę społeczności podchorążych znudzonych poranną wachtą na żaglowcu szkolnym „Iskra” i zabawiającej się kolidującym z pełnionymi obowiązkami polowaniem na rekina, za co przyszło jej ponieść konwekwencje. Dalszą część książki stanowią opowiadania z epizodami oddającymi atmosferę niezwykłych sytuacji, z którymi załogi stykają się w obcych portach, na redach i trasach żeglugowych. Kolejne opowiadania oddają różne, losowo występujące sytuacje w pracy na morzu, a zwłaszcza na przemierzającym wciąż inne akweny świata oceanicznym masowcu.